zaterdag 16 mei 2009

Een tijdperk ten einde

Het was gezelligheid met een weemoedig randje. Vreugde om alle oud-collega's weer (veel te kort) te spreken, maar een licht verdriet omdat gebeurd is, wat ik meer dan een jaar geleden al zag aankomen. De E-business afdeling van mijn vorige werkgever is opgeheven en gisteren was de "opheffingsborrel".

"Wat zeg je, de e-business-afdeling opgeheven?" Ja, je leest het goed, in deze tijden van crisis, waarin internet voor Operational Excellence kan zorgen, de lijnen met de klanten korter kan maken en de distributieprijzen omlaag kan brengen, een afdeling met e-business specialisten opheffen? Waarom? Er liggen veel reden aan ten grondslag, zoals verschillende reorganisaties, een kannibalistische IT afdeling versus een zwakke Marketing afdeling en een E-business afdeling met een onduidelijke positie. Maar de belangrijkste is nog wel het falende management. Een manager die niet de waarde van e-business specialisten weet te verwoorden aan de rest van de organisatie, omdat hij onvoldoende de materie beheerst. Hij schitterde gisteren dan ook in stralende afwezigheid. Schokkend vond ik dat. Er kon zelfs geen "op afstand aangeboden" bordje bitterballen vanaf. Een echte "Topper" dus.

Er is ook een positieve kant aan dit verhaal. Ruim 8 jaar heb ik bij deze afdeling gewerkt en in die tijd heb ik veel geleerd van mijn collega's, van hun werklust, hun innovativiteit, van hun kennis van zaken en vooral van hun gezelligheid. Samen hebben we hoge bergen beklommen en zijn door diepe dalen gegaan, waarna we altijd een biertje in de Omval dronken. De meeste van deze collega's slaan een nieuwe weg in. Enkele ambitieuze collega's heeft al een plek buiten dit bedrijf gevonden, anderen zijn binnen het bedrijf een nieuwe weg voor zichzelf aan het banen. Het levert mij naast goede herinneringen ook een goed netwerk op.

EBS is dood, leve EBS!

Geplaatst op Calijn's Gepeins (http://calijn.blogspot.com)

woensdag 6 mei 2009

Bye bye Lang Lang

Slecht 26 jaar en nu al behoort hij tot de absolute top: Lang Lang. Vanavond speelde deze concertpianist het tweede pianoconcert van Chopin in het Concertgebouw. De zaal was afgeladen vol, er waren zelfs plekken gecreëerd op het podium. Het was schitterend en hij kreeg een staande ovatie. Maar wat mij opviel was dat hij zo aan het genieten was op het podium. Tussen zijn solo's door luisterde hij naar het orkest en genoot, bewoog mee op de muziek.

Ik heb hem eerder zo enorm zien genieten, in 2006, tijdens het Prinsengrachtconcert. Ik zal nooit vergeten hoe verbaasd en geamuseerd hij keek toen hij 's middags voor de generale repetitie het ponton opliep. Overal bootjes en mensen. En 's avonds zo feeëriek verlicht. Hij speelde daar een quatre-mains met een jong Nederlands talent, Lucas Jussen. Hij genoot van het publiek, van de muziek en van de bijzondere ervaring. Er fijn om van zo'n artiest te mogen genieten! Ik hoop hem nog veel vaker te horen.


Geplaatst op Calijn's Gepeins (http://calijn.blogspot.com)