Shoeporn en hoe het bijna aan mijn neus voorbij ging

Ooit haalde ik een vriendinnetje op bij de kapper en daar zag ik iemand lopen met geweldige schoenen. Het bleken schoenen van United Nude, een merk dat wel meer opmerkelijke ontwerpen verkoopt. In Amsterdam hebben ze een geweldige winkel, op de hoek van het Spui en de Molsteeg. Eigenlijk draai ik al 2 jaar om deze schoenen heen. Ze zijn zo mooi, maar ook zo duur... € 220, ik vind het veel voor pumps. Dus toen de sample sale werd aangekondigd, noteerde ik dit meteen in mijn agenda. Wie weet...

Mmm...een Wokarang

Ben altijd op zoek naar verrassende, nieuwe en als het even kan slanke en snelle recepten. Ik volg daarom een aantal leuke blogs. Een ervan is van Kay uit Gouda. Haar Engelstalige blog Kayotic Kitchen is voorzien van mooie foto's en bovendien documenteert zij alles stap-voor-stap. Een paar weken geleden maakte zij een heel leuk wokrecept en gebruikte hiervoor de nieuwe Wokarang van BK. Al mijn pannen zijn van BK, de Conical serie, en die gebruik ik al jaren iedere dag met plezier. Maar een Wokarang, daar had ik nog nooit van gehoord. Het is een soort wok met een overdreven naar binnen gebogen rand. En nog mooier, als je een tweet hierover stuurde, kon je 'm nog winnen ook. Enthousiast stuurde ik een tweet de wereld in. En een paar weken later bleek ik een van de gelukkige winnaars! Er was een Wokarang naar me onderweg. Joepie!

Over pesten en gepest worden

Het hing al een tijdje in de lucht. Die middag voelde niet goed. Ik was 10 en ik bleef nog wat dralen op school. De juf vond dat ik alle klusjes in de klas wel had gedaan. Iedereen was weg. Ook ik moest richting huis. Op het paadje achter de kerk verschenen ze ineens vanuit de bosjes. Ze waren met z’n drieën. Ik wilde doorlopen, maar ze sneden me de pas af. Met een flinke zet werd ik tegen de muur geduwd. Op hun gezichten een vuile grijns. Er werd wat geplaagd, een scheldwoord hier en daar, een schijnbeweging. Ik was het wel gewend. En toen flikkerde het staal voor mijn ogen. Een mes. Met een paar woorden maakten ze het mij duidelijk: Dat mes was niet voor mij. Ergens deze week zou ik mijn hond ermee aantreffen, het mes in zijn buik wel te verstaan. En daarmee raakten zij mij recht in mijn hart. Want mijn hond was mijn vriendje. De enige die er altijd voor me was en tegen me aan kwam zitten als ik verdrietig was. Zonder woorden, maar met alle empathie en troost die ik nodig had. En ik wist dat ik hem niet kon beschermen. Omdat ik naar school moest, omdat ik niet geloofd zou worden, omdat... De onmacht, dat alleen staan, je niet kunnen verweren. Dat is de kern van pesten.

En het druppelt verder.... (update lekkage 3)

Afgelopen maandag: na een hele dag regen gaan boven Amsterdam werkelijk de hemelsluizen open. In korte tijd komt er even heel veel water naar beneden. Als mijn moeder na een dagje in Amsterdam mijn appartement binnenkomt, staat het half blank. Jawel, de lekkage is terug, en hoe!

De week ervoor liep ik nog langs de bakjes en dacht: "die mogen nu wel weg, alles is droog". De volgende dag zit er een klein beetje water in. Nee, niet weer! Wat nu? In overleg met de VVE een dakexpert ingeschakeld. Eerst komt nog de schade-expert van de verzekering op donderdag. We dachten dat de reparatie van de binnenkant wel van start kon gaan. Ik droomde van een mooie witte wand, zo ongeveer voor Kerst. Leek niet heel ambitieus, het was immers september. Maar goed, dat is geheel van de baan.

Doe Maar: Oude helden rocken nog steeds

Het werd aangekondigd in het Journaal: Doe Maar uit elkaar! Beelden van huilende en flauwvallende meisjes, een paar noten van hun bekendste nummers en de uitleg dat de band het niet meer trok. Ik was nog wat jong om groot fan te zijn (nog geen 12), maar ik weet het nog nog goed, die avond in 1984. Mijn vader was verontwaardigd, want dat was toch geen nieuws voor het Journaal? Maar de volgende dag op school huilden bijna alle meisjes en iedereen had het erover. Doe Maar was groot, groter, grootst in die tijd. En als je fan was, had je een button op je jas. Liefst een in neonroze met neongroen.

In vogelvlucht: de eilanden en de Waddenzee

Mijn ouders waren 12,5 jaar getrouwd en wij waren op vakantie op Texel. Om dit heuglijke feit te vieren, namen mijn ouders mij mee op een vliegtochtje over de eilanden en de Waddenzee. Het was mijn luchtdoop en ik vond het geweldig. Ik weet het nog precies, zelfs dat we vlogen met de PH-TEX.

Ruim 30 jaar later, deze zomer dus, besloten mijn moeder en ik opnieuw zo'n tochtje te maken! En opnieuw in de PH-TEX, want dat beessie doet nog altijd dienst. Wat was het leuk. Ik heb een aantal foto's geselecteerd voor jullie. Van Texel, de Waddenzee, Vlieland en Terschelling. We vlogen via Friesland en de Afsluitdijk terug. Erg leuk. Het was prachtig weer, maar boven Texel toch wat wolken. En ook flink wat tegenlicht boven de Waddenzee, maar dat levert ook mooie plaatjes op! Klik op de plaatjes voor een groter (en dus mooier) beeld.

Het Stedelijk Amsterdam: een speeltuin voor gevoel

Op zondag 23 september ging, na lang wachten eindelijk het Stedelijk weer open. Al een tijdje konden we wennen aan dat rare witte gebouw dat verrees aan het Museumplein. Ik vind het wel mooi, maar vanaf de Van Baerlestraat begrijp ik eigenlijk niet zo, waarom er zo’n lelijk zwart gebouw voor staat. En ineens is de entree van de Albert Heijn met het schuine grasvelddak, dat zo’n heerlijke zonne-plek en sleetje-rijden-plek is, een beetje te veel. Voor zo’n imposante gevel wil je ruimte, lucht... maar dat heeft het niet. Toch is de het overhellende dak een soort welkom, vreemd genoeg, buiten en binnen gaan door de glaswand ongemerkt in elkaar over.

Vegetarisch herfstrecept met cantharellen

Herfst...dat betekent dat we ons opmaken voor de winter. Maar voor de kou, sneeuw en andere gruwelijkheden op ons afkomen, geeft de natuur ons nog 1 grote uitsmijter. Dat betekent prachtige kleuren in de bomen, noten, paddestoelen en het laatste zachte fruit.

Op de markt zijn ze vollop te verkrijgen, en zaterdag op de markt zag ik de ultieme paddestoelen: cantharellen. Prachtig okergeel zijn deze vreemdgevormde kelkjes. Zacht van smaak. En de walnoten rollen bij mijn moeder in grote hoeveelheden van de boom. En ze zijn zo lekker als ze zo vers zijn, lekker gummie en een beetje bitter.

St Maarten, eiland met twee gezichten

St. Maarten, een eiland binnen het Koninkrijk Nederland, is een prachtig en toch vrij onbekend eiland in het Caribisch gebied. Heel anders dan Curaçao, Bonaire of Aruba. Maar daarom toch ook heel bijzonder om daar eens een kijkje te nemen! St Maarten bestaat uit 2 delen, een Nederlands deel, grofweg het zuidelijk deel van het eiland, met het grote vliegveld, de hoofdstad St. Phillipsburg, de cruise terminal, de lagune met de haven voor de enorme plezierjachten, en het gebied met de grootste resorts, kortom daar waar de meeste economische bedrijvigheid heerst. En Nederlands wordt er eigenlijk niet gesproken. Engels is de voertaal, beetje Spaans, Frans en Creools.

Update: mijn lekkage

Onverwachte wendingen in de speurtocht naar mijn lekkage.
(Was je nog niet op de hoogte, kijk dan eerst even naar het vorige filmpje!)

Help, mijn lekkage...

Al enkele maanden stoei ik met een enorme lekkage in mijn huis. Wat 2 jaar geleden begon met kleine drupjes boven een deur, is uitgemond in permanente bakken, die 2x per dag geleed moeten worden. Dat wil zeggen op de droge dagen, want als het buiten regent ( en dat deed het de afgelopen week veel), dan regent het in mijn huis ook!

Weten hoe zo'n lekkag er dan uit ziet? Kijk even de video die ik er over maakte:

Heb jij wel eens zo'n langdurige en complexe lekkage gehad? Heb je nog tips? Laat het me weten!

Texel Airshow 2012

Zaterdag 28 juli jl. is het dan zo ver… na 5 jaar wachten is er weer een vliegshow op Texel. En ik ben erbij geweest! Samen met 20.000 andere mensen… Genieten van stunters, wingwalkers, helikopter-demonstraties en andere gekkigheid. 

Tien Texelse tips – Culinair (deel 2)

Bron foto

In mijn vorige blog gingen de tips over wandelen en fietsen op Texel. Maar op culinair gebied heeft dit mooie eiland ook veel te bieden. En da’s fijn, want ik hou van lekker eten. Niet veel over restaurants, want daar heb je allerlei sites voor, meer over lokale smaaksensaties. En heb jij nog aanvullingen of tips, plaats ze dan bij de reacties!

De Inspraakavond

Wil je tijdens deze economisch zware tijden een gratis avondje uit? Ga dan naar een inspraakavond, succes verzekerd! En spannend, want de emoties kunnen hoog oplopen! Deze week was er een inspraak-/ informatieavond georganiseerd voor de bewoners van mijn straat en omliggende dwarsstraten om te praten over de plannen voor herinrichting van de straten. Fijn dat het achterstallig onderhoud in straat wordt aangepakt, zou je zeggen. Maar daar denkt een klein groepje zuurpruimen anders over.

De Fuch-Fuch-Fuchsia

Naast mijn heerlijke dakterras, ben ik gezegend met een klein hofje. In dat hofje komt geen direct zonlicht, wat het voor planten best een beetje moeilijk maakt. Ik heb al een aantal planten en zelfs kleine boompjes geprobeerd, maar zonder veel succes. Toch heb ik nu een winnaar te pakken; de fuchsia.

Van Vietnamees ‘streetfood’ tot hip restaurant

Xinh, Amsterdam

Een nieuw restaurant ontdekt en een snel recept

Afgelopen maandag gezellig bijgeklets met een vriendinnetje en tegelijkertijd een nieuw restaurantje in de buurt uitgeprobeerd. Xinh is een hippe pijpenla aan de Elandsgracht en serveert gerechten uit de Vietnamese keuken. Meteen dacht ik terug aan die geurige en delicate smaken die ik in Vietnam proefde tijdens mijn reizen. Pure smaken, niet scherp als Thais, of complex gekruid als de Indonesische keuken, maar veel verse kruiden zoals koriander en munt. Restaurantjes zijn er talloze op straat, waar de heerlijkste gerechten worden gekookt. Op de grill, in de wok, en dan op zo’n laag krukje met een glaasje Bia hoi (bier).

Pannenkoeken bakken bij Ondro Bong

Bron foto

Hebben jullie wel eens een teamuitje met je werk? Soms inhoudelijk, soms gewoon iets gezelligs doen? Wij deden deze week met ons team vrijwilligerswerk! In 3 teams zijn we verdeeld over stad. Team 1 tuinierde in Betondorp, team 2 hielp in een bejaardentehuis en team 3 bakte pannenkoeken voor daklozen. En in dat team zat ik. We werden verwacht voor een bijzondere middag in een inloophuis in Zeeburg.

Tien Texelse tips (deel 1)

Al sinds ik me kan herinneren, kom ik tijdens vakanties op de Waddeneilanden. Op Texel, de grootste, kom ik nog steeds regelmatig. Al meer dan 20 jaar hebben we een fijn appartement in familiebezit. En omdat er zo veel te doen is, leek het mij leuk om eens wat tips met jullie te delen op dit blog. Want zelfs een weekendje naar Texel voelt als een week vakantie. Op de boot, een reis van maar 20 minuten, laat je niet alleen de vaste wal, maar ook het dagelijks leven achter je. Dit deel gaat over de mooie natuur van Texel, om te fietsen of te wandelen. De volgende delen, die later zullen verschijnen, bevatten culinaire tips en leuke activiteiten naast fietsen en wandelen.

Recept: Courgette-spaghetti met gamba's

De laatste tijd vragen allerlei mensen mij om gezonde, lichte maar vooral ook lekkere receptjes. De mensen die mij "real live" nog wel eens tegenkomen weten dat ik de laatste tijd veel ben afgevallen. Niet door zoveel minder te eten, maar anders. Misschien dat ik daar later nog eens over schrijf. Voor nu, het recept!

Ingredienten voor 2 personen:

• 1 courgette
• volkoren biologische spaghetti (bij een goede italiaanse winkel of de natuurwinkel)
• 300 gr gamba's (uit de diepvries in een zak, niet gekookt (dus nog blauw), wel gepeld)
• 10 kleine kerstomaatjes (romaatjes aan een trosje bijvoorbeeld, en altijd biologisch)
• verse basilicum
• balsamico-azijn
• lekkere olie, zoals extra vierge olijfolie of avocado-olie
• 2 verse knoflooktenen
• peper/zout/gedroogde Italiaanse kruiden

Bereiden:

De gamba's koop ik bij de visboer van Marqt in een grote zak van een kilo. Ik kan verschillende soorten krijgen, maar ik kies het liefst voor Tiger prawns, die nog niet gekookt zijn. En omdat ik lui ben, vind ik het fijn als ze gepeld zijn. Als er nog een staartje aan zit, is dat niet erg, dat eet wel gezellig! Spoel de diepgevroren gamba's af onder een lauwe kraan, zodat het buitenste ijslaagje eraf is. Leg ze te drogen op een stukje keukenpapier. Bestrooi met  zout, peper en vers geperste knoflook.

Zet een pan met water op voor de spaghetti en kook deze ietsje vòòr 'al dente' (dus nog net niet gaar). Snij de courgette in 4 stukken in de lengte en snij met een kaasschaaf deze in dunne reepjes, zodat je als het ware courgette-tagliatelle krijgt. Er blijft een stukje over van alleen maar schil, dat heb ik niet gebruikt. Wel is het mooi voor de kleur en om het lekker knapperig te houden, de reepjes een stukje schil te laten hebben. Kruid de courgettereepjes met zout en peper. Voeg de courgettereepjes toe aan het kookvocht en laat nog een minuut meekoken met de spaghetti. Giet daarna af en giet er een scheutje balsamico-azijn en een scheutje lekkere olie)* over. Zet de pan met deksel erop even weg, zodat het licht nagaart.

Bak de gamba's in een koekenpan. Keer ze om als de staartjes roze zijn geworden, maar het lijfje nog niet. Laat ze niet te lang bakken, dan worden ze taai in plaats van gummy. Snij ondertussen de basilicum fijn en bewaar 2 of drie van de kleinste blaadjes voor de garnering. Snij ook de kerstomaatjes in kleine stukjes.

Pak 2 borden en schep de courgette-spaghetti erop. Bestrooi met de helft van de gesneden basilicum. Hierover de gesneden kerstomaatjes en nu de gamba's erbovenop. Bestrooi tot slot met de overgebleven basilicum en garneer met de kleine blaadjes.

Vegetarische variatie:
Hak wat walnoten en/of hazelnoten grof en strooi dat over de spaghetti. En meng een paar lepels hüttekäse door de courgette-spaghetti. Bewaar dan wel wat van het kookvocht en voeg het toe als het iets te plakkerig wordt.

)* Ik gebruikte hiervoor verrukkelijke avocado-olie, die ik van vrienden kreeg. Het geeft kracht aan de tere smaak van de courgette. De olie is van La Tourangelle en ik heb ook de sesamolie. Aanrader! Maar een goede zachte olijfolie (bijvoorbeeld van Meeuwig) kan ook prima.

Voilà, een snel, makkelijk en licht recept, naar smaak aan te passen. Ik gebruik altijd veel garnalen en weinig pasta. Het kost mij ongeveer 20 minuten om te maken, plus 10 minuten voorbereiden.

En laat je me weten hoe het was?

Mcode: Maaike's meesterstukken

Heb jij vroeger ook sieraden gemaakt van ijzerdraad en kleine kraaltjes? Ik wel, alle kleuren van de regenboog had ik. En ik maakte vooral oorbellen. Ik was heel goed in het draaien van ronde uiteindjes. Maar echt uniek, apart of creatief kon je het niet noemen. Stiekem ben ik jaloers als iemand lekker creatief is en zelf ook nog iets kan maken. Eerlijk gezegd, ik heb 2 linkerhanden. Maar niet mijn collega Maaike!

40 jaar: tijd voor taart!

Ja, het is echt waar... Ik ben 40... En hoewel er mensen zijn die beweren dat 40 het nieuwe 30 is, vind ik het niet echt iets om naar uit te kijken. Het klinkt gewoon verschrikkelijk oud. Niet leuk, maar een kroonjaar moet je vieren. Dus had ik gisteren een high tea bij mij thuis. De zon kreeg ik cadeau en met alle vrienden en familie werd het op mijn dakterrasje toch enorm gezellig.

Zo kan het ook!

bron: Omoda

Klantenservice om van te smullen…

Halleluja! Wat is dat toch eens fijn zeg, een goede ervaring met een klantenservice. Ik brak mijn klomp en kreeg prompt een nieuw stel en geld terug! En dat met een snelheid en een vriendelijkheid waar je u tegen zegt! Omoda is top….

Fashion = Art

Ja, ik weet het, de titel van deze blog is een mening die niet iedereen deelt. Maar het Groninger Museum doet zijn best om het te bewijzen. Er zijn momenteel in het Mendini Paviljoen en het Coop/Himmelb(l)au Paviljoen 2 fashion tentoonstellingen. Voor de fashionliefhebber dus… of voor iedereen, die zich wil vergapen aan mooie jurken.